Nerede TDP?
Hükümette ha var ha yoktu.
Muhalefet oldu.
Hala ha var ha yok.
Sanki derin bir ölüm uykusunda.
Cemal Özyiğit’i sormuyorum bile .
Yolunu şaşırıp başkan olmus gibi.
Kendisi görünür bile degil.
Ama peki TDP!
Üstelik ortalık bu kadar boşken.
Belli yaz tatilinde TDP.
Baraj altı kalacakları son yaz tatili.
Kendilerini şimdiden azat ettiler herhalde.
Biz olduk bişey değişmedi diyebilirler.
Demek ki olmasak da olur mantığındalar.
Paşa gönülleri bilir elbette.
Bizim için sorun yok.
Kattıkları birşey yok.
Kaybettirecekleri birşey de olmaz.
*****
TDP’de Harmancı bir süredir nabız yokluyor.
Başkan olmak için elbette.
Ama gecikmiş durumda Harmancı.
Toplum TDP’yi refüze etmek üzere.
Biraz daha geçsin hele.
TDP’ye Harmancı geçse de kıpırdanma olmaz.
Değil Harmancı, Obama gelse olmaz.
Çünkü geç kalıyorlar.
Özyiğit’e hediye gibi Başkanlık verdiler.
Yetmedi, beceremediği halde Bakanlık bahşettiler.
Bu arada atamalarda dibe vurdular.
Az olan sayıları daha da azaldı.
Ve bugün bir dernek haline geldiler.
Yani diyorum ki Harmancı da zor değiştirebilir artık
Tren TDP için kalkmak üzere.
*****
Bu haliyle TDP’den birşey olmaz diyorum.
Amma, Harmancı farklı gelirim derse.
Vizyonunun açısını genişletirse.
Bir avuç dernek gönüllüsünü ekip yapmazsa.
Toplum katında güçlü isimler ikna ederse.
Sosyal demokrasiyi liberalizmle yoğurursa.
Ve iddiasının hacmini büyütürse.
Belki o zaman kıpırdayabilirler.
Belki o zaman tutunabilirler.
Belki o zaman baraj altından %8-10’lara çıkabilirler.
Yoksa gitti gider Harmancı.
Kapıya vurursunuz kilidi.
Gençleri Dereboyu’na yollarsınız.
Siz de sade bir kahve içersiniz.
Cemal Hoca’yla birlikte.
Eski günleri yad eder durursunuz.