Cevap: Değişen hiçbir şey yok.
Niye değişsin ki?
Ana muhalefet nerede? Ne yapıyor? Bileniniz var mı?
Mecliste temsil edilen ve edilmeyen muhalefet nerede? Gören, bilen var mı?
Ülkede sendikalar her gün grev silahını kullanma tehdidini tekrarlıyorlar. Dikkate alan var mı? Ekonomi belini bir türlü düzeltemedi. Çare üreten var mı? Eğitim yetersiz diye bağıran Öğretmen Sendikaları masaya alternatif projeler koyabiliyor mu?
Bacasız sanayi diye adlandırılan turizm, emeklemeden vazgeçip koşmaya başladı mı?
Kıbrıs’a kalıcı bir çözüm üretmek için başlatılan görüşmelerde gelişme var mı? Gençlerin korkulu rüyası haline gelen işsizliğe karşı her hangi bir iyileşme gördünüz mü? Sessiz zam furyası dindi mi? Çevre sorunlarının kökü kazındı mı?
Bir türlü belli bir sisteme oturtulamayan devlet kurumlarının verimli çalışmaları sağlandı mı? Acilen çıkartılması gerekli yasalar hayata geçirildi mi? Sağlık kurumları çağdaş bir yapıya kavuştu mu? Batık durumda olan yerel yönetimleri kurtarma amacı ile dişe dokunan bir eylem var mı? Devlet adına hesap sorulması gereken kurum ve kişilerden hesap soruldu mu?
Kaçak işçi ve taşeron sorunu giderildi mi? Tarımın ve tarımcının sorunlarına karşı kayda değer ciddi bir adım atıldı mı?
Özetle bu ülkenin halkının refahı ve mutluluğu için her hangi kalıcı bir çözüm üretildi mi?
Ülkede muhalefet sus pus olmuş. Sivil Toplum örgütleri yandaş siyasi bloklara ayrılmış. Her kurum ve kuruluş “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın” düşüncesine saplanmış durumda. Çıkarcı ve harami takımı ise ”Ağam gitsin paşam gelsin” anlayışını esas alarak her zaman hükümet edenlerin kucağında kendilerine en iyi yeri almış durumdalar.
Velhasıl yarın seçim olsa…
Bir sonra ki gün yine olsa…
Hemen ertesi gün bir daha olsa…
Hatta her gün seçim olsa ve iktidar her gün değişse sonuç asla değişmez!
