Evde kaldığımız bu günlerde hepimizi albüm karıştırmakta eski anıları konuşup yad etmekteyiz. Bugün beni çok duygulandıran bir olay yaşadım. Ablam çekmecelerini tertiplerken onun üniversitede olduğu zaman benim ona yazdığım mektupları bulmuş. Bana resimlerini attı. Ben o zaman lisede okuyordum. Ablam Ankara'ya üniversite eğitimine gittiğinde iletişim kurabileceğimiz tek araç ev telefonuyla yurdu aramak veya mektup yazmaktı. Heycanla mektup yazar ve ayni heycanla ablamdan gelecek mektubu beklerdim. Her gece ablamla konuşmak icin yurt telefonunu arardık. Yurt telefonu sürekli meşguldü ve biz de saatlerce denerdik ta ki yurt telefonunu boş yakalayıp ablamla konuşana dek.

Yıllar öncesinin mektuplarını  bana gelişen teknoloji sayesinde birkaç saniye içinde attı. Neler neler yazmış neler anlatmışım. Beş altı sayfa mektup yazarmışım meğer. Yazdıklarım o zamanlar benim o gün için çok önemli konulardı bugün birçoğunu hatırlamıyorum bile. Arkadaşlarımdan bahsetmişim. Ne güzel şeyler yazmışım. Zaten ben arkadaş açısından hep şanslı bir insan olmuşumdur. Ne kadar detay vermişim herşeyi anlatırken. Birden o yıllara geri gittim. Mektuba dökdüğüm olayları anıları okul yıllarımı tekrar yaşadım. Çok güzel yıllardı. Iyi ki mektuplarımı saklamış ablam.

Oysa şimdi öyle mi ? Değil. İstediğimiz zaman istediğimiz kişiyi anında arayabilir, mesaj atabilir, görüntülü de konusabiliriz dünyanın diğer ucunda olsa bile. Yaşadığımız olayları, mutlulukları, üzüntüleri anında paylaşabiliriz. Ama belli bir süre geçtikten sonra birçok şeyi anımsamayabiriz. O gün için bize önemli gelen güzel veya kötü bir olay yıllar sonra anımsamayacağımız bir şey olabilir.

Birşey uğruna emek vermek güzel. Eskiden birbirimizden haber almak veya birbirimizin sesini duymak için emek sarfederdik ve o anın kıymetini bilir tadını çıkarırdık. Şimdi herşey elimizin altında ama birbirimizi aramayı hatır sormayı bilemiyoruz. Fırsatlar elimizin altında olunca maalesef kıymet, değer bilmiyoruz. Oysa zaman elimizin altından su gibi akıp gidiyor.

Hatıra güzel birşey ve özellikle böyle dugularımızın ifade edilmiş olanları. Bence sevdiklerimize güzel küçük notlar yazıp bırakalım. Sevdiklerimize süpriz yapalım, onlara karşı olan hislerimizi duygularımızı içtenlikle belirtelim. Yıllar akıp giderken bırakacağımız anılar içerisinde küçük güzel mutlu hislerimizi, bilhassa kendi el yazımızla ifadelendirdiğimiz notlarda bırakalım. Evde kalmak, yoğun işler dolayısı ile unutulmaya terk edilmiş ne çok anı varmış ki bu korona salgını nedeniyle zihnimizde, evimizde aile birlikteliğimizde bize kendimizi bir bakıma aslımızı hatırlattı. Sizlerin de mutlaka bu süreçte gözünüzde canlandırdığınız ne çok hatıralar vardır. Duyguların sel olduğu bu zamanda herkese mutlu, sağlıklı günler dilerim...