Her şeyden şikayet ediyor.

Hiçbir şeyden memnun değil.

Her cümle “ama”  ile yoğrulmuş.

Her sözcük olumsuzluk yüklü.

Tek dik duran kendisi.

Hep eğilip bükülen başkası.

Söz verilen kendisi.

Söz tutmayan başkası.

Kronik bir mağduriyet durumu.

Söyleyecek söz, verecek vaat yok.

Atak yok, hücum yok.

Herşey mazi olmuş.

Herşey hoş bir sada.

Herşey silik bir hatıra.

*****

Pullar dökülmüş, ışıltı yok.

Beyaz artık sarımsı bir sandık lekesi.

Kim derdi bu hale gelir diye.

Kim inanırdı?

Kim tahmin ederdi bu durumu?

Ama olmuş işte.

Zaman hızlı akmış.

Perdesi kapanmış.

Eski şöhretin yerinde yeller esiyor.

Eski gücü kimse hatırlamıyor.

Artık tarihe düşmüş bir not sadece.

Tek sözcükten ibaret.

Bozgun.

******

Bu masal başka türlü biter miydi?

Mutlu sona ulaşılılır miydi?

Elbette ki!

Ama olmadı.

Özersay başaramadı.

Başarı için onca temenniye rağmen.

Artık iflah olur mu bu süreç!

Ama zaman da terse akmaz ki!

Gelecek bugünü unutturmaz ki!

Bedbaht bir son.

Beklenmeyen ama gerçekleşen.

İstenmeyen ama yaşanan.

Üzgünüz Kudret Özersay.

Sen hayallerini kaybettin.

Bizlerse umutlarımızı.