Anneler af eder...

Bir Kadın hamile olduğunu doktorundan öğrendiği andan itibaren ayrı bir duygusal yapı içerisinde kendini koruma atına alır. Kadın annelik iç güdü sü ile bebeğine birşey olmasın kaygısına düşer. Sağlıklı bir bebeği dünyaya getirmek kolay değildir.Hamilelik zor ayları beraberinde sürdürendir anne adayı dikkatli davranmaya hamilelik sürecinde devam eder. Sigara, alkol gibi kötü alışkanlıkları varsa hemen bırakır. Daha sağlıklı ve dengeli beslenmeye başlar. Kendimden biliyorum, daha cok seveceğimiz , tüm dünyamızı tüm yaşantımızı tüm düzenimizi ona göre ayarlayacağımız bizden bir parça yeni bir can dünyaya getiriyoruz. Ve annelik böylece başlıyor. Herkesin annesi kendine göre en mükkemmel en iyi annedir çünkü tüm anneler kendi çocuklarına yapabilecekleri, verebilecekleri herseyi verirler maddi manevi. Hatta canlarını bile gözlerini kırpmadan çocukları için verirler . Artık kendileri değil çocukları icin yaşar hale gelirler. Annemi anne oldukdan sonra daha iyi anlamaya başladım. Annemin bizim için yaptığı fedakarlıklar, endişelenmeler, evhamlanmalar, herşeyimizi en iyi şekilde yapmaya çalışması, bizi merak etmesi vb gibi... Çalısan bir anne olarak herşeyimizi eksiksiz olarak yapardı maddi manevi. Bize her zaman vakit ayırır, bizimle arkadaş gibi konuşur herşeyimizi paylaşırdık. Ve halen de öyleyiz. Ben de bir anneyim. Bana bugüne kadar hayatımda en mutlu olduğum an veya hayattaki en büyük başarın ne diye sorarlarsa çocuklarımı dünyaya getirmek ve anne olmak derim. Ben de her anne gibi çocuklarımı en iyi şekilde yetiştirmeye çalıştım ve halen ve hayatta olduğum sürece de onların yanında olacağım. Annelerin hayattaki en büyük mutluluğu çocuklarının sağlıklı ve mutlu olduklarını görmektir. Geçtiğimiz pazar anneler günüydü. Aslında annelerimizi bir güne sığdırmak ne kadar doğrudur? Ama yine de onlara özel bir gün olması onları biraz şımartmak sevindirmek güzel. Annelerin isteği abartılı hediyeler değil onların isteği hatırlanmak, saygı görmek, sevilmek hepsi bu kadar ... Anneler gününde biraz buruktum kızım yanımdaydı , ben annemin yanındaydım ama oğlum yurt dışındaydı malum dünyayı saran salgın yüzünden bu yıl böyle oldu. Böylesine anlamlı bir günde annesi vefat etmiş çocukları da düşünerek daha duyarlı davranalım onların üzüntülerine üzüntü katmayalım çünkü anne sevgisinin yerini hiçbir şey veya hiçbir kimse dolduramaz. Vakitli vakitsiz istedigimiz zaman gidebileceğimiz, huzur bulduğumuz yer annelerimizin evidir annelerimizin kucağıdır. Sevincimiz, üzüntümüz olduğunda ilk aradıgımız tek kişidir annemiz. Allah onları başımızdan eksik etmesin ve annelerimizin kıymetini onlar yanımızdayken bilelim onlara olan sevgimizi saygımızı her zaman hissedirelim ve onlarla ilgilenelim. Anneniz yanınızdaysa siz kaç yaşında olursunanız olun halen mutlu ve şımarık bir çocuksunuzdur...Unutmayın her anne affedicidir...